بلاکچین‌ها به دلایل مختلفی می‌توانند متفاوت باشند و بر اساس این تفاوت‌ها می‌توانند به انواع مختلف تقسیم شوند. در زیر، برخی از انواع معروف بلاکچین‌ها ذکر شده‌اند:

بلاکچین عمومی (Public Blockchain):

– این نوع بلاکچین به صورت عمومی و باز برای همه قابل دسترس است.
– هر فرد می‌تواند شرکت کننده در شبکه باشد، اطلاعات را مشاهده و تراکنش‌ها را انجام دهد.
– مثال: بیتکوین (Bitcoin).

بلاکچین خصوصی (Private Blockchain):

– در این نوع بلاکچین، دسترسی به شبکه توسط شرکت‌های یا افراد خاص محدود می‌شود.
– حقوق دسترسی و کنترل بیشتری در دسترس شرکت‌ها یا افراد مشخص است.
– معمولاً برای کاربردهای داخلی یا سازمانی استفاده می‌شوند.

بلاکچین همگانی (Consortium Blockchain):

– در این نوع، حق دسترسی به شبکه توسط یک گروه مشخص از سازمان‌ها یا شرکت‌ها کنترل می‌شود.
– تعداد معینی از شرکت‌ها به عنوان گره‌ها (نودها) در شبکه شرکت می‌کنند.
– این نوع بلاکچین به عنوان یک پلتفرم مشترک بین موسسات استفاده می‌شود.

بلاکچین اجازه‌دهنده (Permissioned Blockchain):

– در این نوع بلاکچین، تنها افراد یا سازمان‌هایی که مجوز دسترسی دارند، می‌توانند به شبکه متصل شوند.
– این نوع از بلاکچین‌ها برای کاربردهایی که نیاز به کنترل دسترسی دقیق دارند، مناسب است.

بلاکچین چندلایه (Multi-Layer Blockchain):

– این نوع بلاکچین دارای بیش از یک لایه است که به عنوان لایه‌های مختلف شناخته می‌شوند و هرکدام وظایف و کارکردهای خاص خود را دارند.

بلاکچین‌های تخصصی (Specialized Blockchains):

– برخی بلاکچین‌ها برای کاربردهای خاصی طراحی شده‌اند. به عنوان مثال، برخی از بلاکچین‌ها برای حوزه‌های خاص مانند ارزهای دیجیتال (Cryptocurrency) یا زنجیره تأمین (Supply Chain) طراحی شده‌اند.

هر نوع بلاکچین مزایا و معایب خاص خود را دارد و بسته به نیازها و کاربردهای مختلف، یک نوع خاص ممکن است مناسب‌تر باشد.

بلاکچین یا زنجیره بلوکی